Faalangst komt soms al bij jonge kinderen voor, sommige kinderen lijken ermee geboren, bij anderen ontwikkeld het zich in de loop van de tijd.

Faalangst is een diepgewortelde angst om niet aan de verwachtingen van jezelf en van anderen te voldoen. Vaak ook is het niet eens duidelijk dat faalangst de problemen veroorzaakt. Faalangst ontstaat vaak bij beelddenkers omdat zij al een innerlijk beeld hebben van hoe zij iets willen uitvoeren maar ook voelen ze heel goed aan wat anderen van hen vinden: Perfectionisme gecombineerd met een hoge gevoeligheid. Daardoor ligt de lat erg hoog maar wordt ook goed gevoeld als iets niet in een keer goed volbracht wordt. Een tekening die geroemd wordt door de ouder waarvan zijzelf vinden dat het helemaal niet lijkt of een olifant die zij getekend hebben die niet herkend wordt als olifant; faalmomentjes die zich langzaam vastzetten in het brein.

Met het aanpassen van je taalgebruik kun je als ouder of als leerkracht voorkomen dat een kind faalangst ontwikkeld. Is de faalangst echter al diepgeworteld dan hebben Sandra Keizer en Krista van Hoekelen een oplossing. In hun Buitengewoon Handig boek over Faalangst leggen zij haarfijn uit wat faalangst is, hoe je het kunt herkennen en hoe je het vervolgens kunt oplossen of werkbaar kunt maken. Dat werkbaar maken is een proces van jaren omdat je het karakter van een kind niet zomaar kunt en wilt veranderen.

Sandra en Krista zetten zich met F-ART helemaal in om faalangst te laten herkennen en erkennen, ook in het onderwijs. Anders dan conventionele faalangsttraining die via de cognitieve weg faalangst bestrijden, pakken zij de creatieve weg. Met bijenwas, klei en andere materialen laten ze kinderen ervaren hoe het voelt om iets van niets te maken en dat dat niet altijd heel simpel hoeft te zijn en dat het niet erg is dat het proces wat langer duurt. Door de nadruk op de handen te leggen komt een kind uit het hoofd en kan het weer bij hun gevoel.

Wil je meer weten? Luister dan deze podcast of ga naar F-art.nu

https://open.spotify.com/episode/3lIrtKI3GUXcqAzoq3RwCh?si=d5df7a9ec90e44c9

Uitleg vanuit het beelddenkende brein:
Beelddenkers hebben een hooggevoelig denkproces dat de hele dag aanstaat. Daarnaast hebben zij een innerlijk beeld zodat zij weten wat ze van zichzelf verwachten. Ook het gevoel van anderen speelt een belangrijke rol, zeker als dit gevoel fysiek waargenomen wordt. Jonge kinderen kunnen vaak al het gevoel van andere mensen overnemen en voelen dus direct aan of ze iets wel of niet goed (genoeg) gedaan hebben. Hoe gevoelig je hiervoor bent verschilt per beelddenker en ook taaldenkers hebben er soms last van.

Het leerproces van beelddenkers gaat via begrijpen en associëren, associëren met ervaringen uit het verleden. Eerst wordt een beeld/concept gebouwd van hoe je iets moet doen, daarna wordt deze bedachte handeling, liefst in een keer, uitgevoerd. Natuurlijk gaat er dan in het proces wel eens iets mis omdat je lijf wel oefening nodig heeft. Beelddenkers leren niet door herhaling maar dat wil niet zeggen dat hun lijf de handeling gelijk meester is. Oefening baart kunst, ook bij beelddenkers.

Dat beeld dat in het hoofd gecreëerd wordt zorgt er ook nog eens voor dat je precies weet of iets wel of niet goed uitgevoerd is, al is het maar naar eigen inzicht. En zeker bij jonge kinderen, met dat nog niet zo veel geoefende lijfje, komt het dus wel eens voor dat het plan in het hoofd niet uitvoerbaar blijkt. Zet daar dan weer het verwachtingspatroon bovenop en voilà: een teleurstelling. Maar ook volwassenen kunnen hier nog last van hebben.

Met deze teleurstelling kun je twee dingen doen. Een taaldenkbrein, dat stukken minder gevoelig is en beter kan beredeneren, kan dat afdoen met: 'volgende keer beter', 'nog even door oefenen' of is gewoon tevreden met het resultaat. Geen last van een vooraf gesteld verwachtingspatroon. In de linkerhersenhelft zitten ook allerlei remmende factoren waardoor stress minder kans krijgt.

Een beelddenkbrein dat erg gevoelig is kan gaan denken dat het niet goed genoeg is, dat het het dus niet kan dat het zelfs dom is. Als er daarna een positieve ervaring komt kan het gevoel weer omdraaien en krijgt de teleurstelling geen kans. Maar als die teleurstelling keer op keer wel de kans krijgt om in het hoofd te blijven zitten, dan associeert het brein bij elke vergelijkbare situatie met het negatieve gevoel van de vorige keer. Zo ga je al met een minder neutraal gevoel de volgende uitdaging aan en begin je al met het idee dat het waarschijnlijk weer niet zal lukken. Als dit maar lang genoeg doorgaat dan is het steeds lastiger om dit proces om te draaien. Zeker omdat de eerste vijf jaar de ervaringen diep in het brein vastgezet worden.
Naast de eigen verwachting vanuit het zelfgemaakte beeld in het hoofd speelt ook het gevoel en de verwachting vanuit de omgeving mee. Dit is waar wij, ouders en leerkrachten om de hoek komen kijken. Hoe wij reageren en wat wij zeggen en doen heeft dus echt invloed op het denkproces en het gevoel van deze mensen.

Wil je meer weten kom dan naar de opleidingsdag Hooggevoeligheid of volg gewoon de hele opleiding.
https://www.beelddenkendebrein.nl/kernopleiding-beelddenken/

Beeldig Brein is een coaching uit Nederland. Trefwoorden van Beeldig Brein uit Zelhem : Huiswerkbegeleiding, rekenbegeleiding, beelddenkers, beelddenken, bijscholing, hulp bij huiswerk, opleiding beelddenken, leermogelijkheid kind onderzoeken, niet passend onderwijs, beelddenken op school, hoe moet ik leren, beelddenk kenmerken, passend onderwijs voor iedereen, kernopleiding beelddenken, webinar beelddenken, mini cursus beelddenken, vastlopen op school,.

bron : Beeldig Brein

Geplaatst op donderdag 2 november 2023.